madencilik sirketi Çanakkale’de çocuklara bilgisayar dagıtmıs

…. madencilik şirketi Çanakkale’de çocuklara bilgisayar dağıtmış. Böyle bir haber başlığı düşüyor önüme ve üzerine düşünmeye başlıyorum. Kaz Dağlarını, yeraltı sularını, temiz havasını, ormanlarını, zengin biyoçeşitliliği, yerel tarımı, gıdayı ve çocuklarını… Sahi yaşamsal ihtiyaçları zarar gören çocukların birinci önceliği nedir? Temiz hava, temiz su ve temiz gıda mı? Yoksa diğerleri mi?

Sosyal sorumluluk bir samimiyet testi gibi. Şirketler ekonomik açıdan var olma çabasında iken o bölgeye yapacakları çevresel ve sosyal etkilerini sıklıkla göz ardı ediyorlar. Sonra bu etkilerin yıkıcılığını kapatmak için o bölgelerde çeşitli sosyal projeler ile açıklarını gizleme yarışına giriyorlar. Ama olmuyor. Çanakkale dağıtılan bilgisayar ile değil kirlenmiş suları ve havası ve de kaybolan ormanları ile anılıyor. Bu örnek orada var olan özel sektörün sorumlu davranmadığının bir kanıtı olarak yetiyor da artıyor.

Nitekim bu haberi yapan madencilik şirketinin internet sitesini inceliyorum, çevre ile ilgili birtakım vaatlerde bulunuyor. Bu konuda açıkladığı nicel bir raporu yok. Şeffaflıktan da uzak. Sonra bölge ile ilgili biraz araştırma yapıyorum. Karşıma Türk Tabipler Birliği’nin raporları çıkıyor. Bölgede yaşayanların sağlıkla ilgili mevcut durumu ve onları bekleyen riskleri açıklıyorlar.

Çevresel risklerini yönetemeyen özel sektör, sosyal ve ekonomik olarak var olmayı kesinlikle riske atıyor. Yıllardır çevresel, ekonomik ve sosyal halkaların kesişimi üzerinden anlatılan sürdürülebilirlik tanımı eksik kalıyor ve değişen dünya koşullarıyla artık başka bir forma bürünüyor.

İklim krizinin halkın gündemine girdiği, çevresel hassasiyetlerin yükselişe geçtiği bu dönem artık daha farklı şeylerin talep edileceğinin habercisi.

Bakalım ülkemizde özel sektör bu koşullara adapte olabilecek mi? Gerçekten ‘’sorumlu’’ olabilecekler mi? Mesela denetlenmiş sürdürülebilirlik raporları yayınlayan şirket sayısı artacak mı? Yoksa ‘’Greenwashing’’ yapmaya devam mı edecekler?